#Książkowo: O nieromansidłach i osobniku nr 48

Rzadko sięgam po romansidła. Wprawdzie, to za nimi za bardzo nie przepadam. Czytanie o uczuciach innych może być faktycznie fajne, ale mi chyba nie jest dane czerpać z tego satysfakcje w 100%  (choć ostatnio próbuje się przekonać do jednej sagi), dlatego najczęściej sięgam po thrillery, kryminały i rozmyślenia filozoficzne.

Dlatego właśnie trafiła do mnie książka 48 wydawnictwa Papierowy Księżyc, będąca zarazem pierwsza książka Andreasa Grubera. Wstawiając okładkę na Ig dostałam mnóstwo komentarzy o tym, że wiele osób odrzuca, ale oddaje ona motyw przewodni. Szalony psychopata odcina ofiarom palce, i wysyła zagadki do bliskich porwanej osoby. Co tu się może mi nie podobać?!

Młodej policjantce kradną matkę, a jej ojciec staje się zakładnikiem sytuacji rozegranej przez szaleńca, który jeszcze niejedną rodzinę wplączę w swoją szaloną rozgrywkę - tak właśnie zaczyna się dana książka, która poprowadzi nas później po ciemnych zakamarkach Niemiec. Po części wstępnej poznajemy głównego bohatera Maartena S. Sneijdera (zapewne serii książek), który, jak na genialnego śledczego przystało, idealny nie jest: cwany, nieprzyjemny i pali marychę (co, niestety czy stety, przywołuję mi wspomnienia o pewnym serialowym lekarzu =\).  Tak czy inaczej, książka wkręca nas w historię, od której oderwać się jest na prawdę ciężko. Co i rusz poznajemy nowych bohaterów i historie, które splatają się w logiczną całość i dopełniają wrażenie po całej historii, ale! Na początku książka się ciągnie jak wolno lejący się miód, żeby skończyć się bardzo gwałtownie, co wzbudziło we mnie pewny niedosyt. Tak, większość rzeczy jest wyjaśnionych, ale szczegółów jest niewiele, a sił, by stworzyć tajemniczą atmosferę położono co nie miara, która nie jest rozwiana w 100%. 

Jednak po kolejną książkę Grubera sięgnę. I to nie raz. Gdyż swój styl na pewno ma, opowiada ciekawie, a pierwsza historia, jak na pierwszą historię, wyszła na bardzo udaną mimo nieco "spłaszczonej" końcówki. Jednym słowem, jeśli lubicie kryminały to książkę polecam - jest to świetna szansa by poznać nowego autora, zaprzyjaźnić się z jego stylem, a także z głównym bohaterem :)